Na veel schuur- en schilderwerk, stucwerk en het
uiteindelijke schoonmaken, kan de familie van Luc eindelijk de nieuwe woning
betrekken. Deze woning waar ze al heel lang naar op zoek zijn geweest. Hun droomhuis. Alle boeken en huisraad is in
dozen ingepakt en de verhuizers zijn druk in de weer om alles netjes op de
plaats te zetten waar het hoort. Nadat uiteindelijk alle dozen zijn uitgepakt
en alles netjes is opgeborgen in kasten of leuk gedecoreerd opgesteld op de
daarvoor bestemde plaats, is het tijd om de laatste handelingen te verrichten.
De finishing touch: de schilderijen ophangen. Er wordt gekeken welk schilderij
waar het beste uitkomt. Willemijn en Sjoerd, de ouders van Luc, houden om
beurten de schilderijen tegen de muur om te zien waar het betreffende
schilderij het best uitkomt. Als uiteindelijk is bepaald waar welk schilderij
komt te hangen, moet de hoogte op de muur nog bepaald worden. Met een kruisje
wordt aangegeven waar het boorgaatje gaat komen. Sjoerd pakt zijn
klopboormachine en gaat aan de gang met het boren van de gaten voor de haken
van het schilderijen. Op het moment dat Sjoerd nog even wat meer kracht zet op
de boormachine, zet Luc het op een schreeuwen: “Au, au, au, dat geboor doet
zeer aan mijn oren. Papa, kun je niet ophouden met boren?”. “Nou, Luc, nog even de tanden op elkaar,
hoor. Papa hoeft nog maar een paar gaten te boren. Anders ga je even kijken of
opa en oma thuis zijn”. Even naar opa en oma gaan vindt Luc wel een goed idee
en pakt zijn fiets. Op de fiets tuten zijn oren nog van het geboor, maar gelukkig
is hij nu uit de herrie.
Hooggevoelige
kinderen kunnen scherp horen en zij kunnen geluiden dan ook al snel ‘hard’ noemen.
Dit geldt niet alleen voor de oren, maar ook voor de ogen. De gevoelige ogen
zijn er de oorzaak van dat hooggevoelige kinderen bijvoorbeeld licht ook al
snel ‘fel’ zullen noemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten