Schoolreisje

Als ik voorbij fiets, zie ik groepjes ouders staan. Er staat een groepje bij de pingpongtafel. Een ander groepje zit op de bankjes bij elkaar. Hier en daar zie ik een moeder ver verwijdert van de groepjes en kom  ik ook wat ouders tegen die in de auto zitten te wachten. Ja, het is de tijd er weer voor; schoolreisjes. Het doet me denken aan de tijd dat ik zelf ook stond te wachten op het schoolplein. In die periode had ik niet veel contact met de ouders op het plein. Mijn ervaring had geleerd dat ik me niet aan wilde sluiten bij de ‘groepjes’. Vaak werd er enorm geroddeld en daar werd ik niet blij van. Zo af en toe maakte ik een praatje met een moeder, die ook alleen stond. De mensen waar ik contact mee had, hadden ook geen zin in de ‘groepjes’ en het geroddel. Als ik met een ‘alleenstaande’ ouder sprak ontstond er vaak een geanimeerd gesprek over tal van onderwerpen. De ouders waar ik mee in gesprek kwam, zijn vaak ook ouders van kinderen die ‘anders’ zijn. De meeste kinderen, die ‘anders’ zijn, waren hooggevoelig. Zo herinner ik me de moeder van een meisje dat in groep 7 de school moest verlaten, omdat zij een sterke vorm van dyscalculie bezat. Het rekenen ging haar niet goed af. Ondanks dat het meisje niet goed kon rekenen  hield de moeder vertrouwen in haar kind. Zonder rekenen kom je er ook. Zo mijmerend op de fiets schoot me ook te binnen hoe de kinderen naast elkaar in de bus zaten. Ik was altijd opgelucht als mijn dochter naast iemand zat in de bus. Het kwam ook voor dat er geen kinderen naast haar wilde zitten, omdat ze ‘anders’ was. Zelf ervaart ze het niet als vervelend om alleen in de bus te zitten. Ze heeft op dat moment haar fantasiedier, waar ze mee speelt.  Als ze wel naast iemand in de bus zit, is dat vaak ook een kind dat als ‘anders’ bestempeld wordt.  Tegenwoordig heeft ze heel veel vrienden, leuke jonge mensen, die na denken over de wereld en tal van zaken, die niet in de reguliere nieuwsmedia besproken worden. Ik zwaai haar nog steeds uit als zij met vrienden op haar zelf uitgekozen ‘schoolreisje’ gaat. Veel plezier kind!

Vaak hebben hooggevoelige kinderen veel fantasie. Ze creëren een wereld waarin ze zelf centraal staan. In deze wereld zijn ze niet alleen.