Je komt ze nog tegen in de winkels en op de markten, maar in
de moestuin en mijn achtertuin zijn we er doorheen: de aardbei. Hooggevoelige
kinderen zijn, onder andere, gevoelig voor geur, kleur en smaak. Zo ook dit
hooggevoelige kind. Sinds tijden niet meer zo lekker gesmuld van deze
roodbuikige vruchtjes. De eerste aardbei uit de moestuin wordt eind mei
geoogst. Dat is lang geleden, een aardbei van de koude grond, even proeven……mmm,
dat smaakt naar meer. Suiker toevoegen, nee dat is niet nodig. De natuur is al
zoet genoeg van zichzelf; zoals een slogan van een biologisch jamproduct
verluidt. Onze zomerkoninkjes zouden zo
de potjes van deze firma in kunnen. Wat zijn ze lekker. Het is smullen
geblazen. Dat ze
lekker smaken hebben ook andere bewoners van de tuin ontdekt. Merels en slakken
doen zich eveneens tegoed aan de aardbeien. In de moestuin is er genoeg, alleen
in mijn achtertuin, valt het wat tegen. Als ik denk te gaan genieten van een
aardbei, blijkt hij van binnenuit al in een rondje uitgegeten te zijn door een
slak. Wat een teleurstelling. Alhoewel, op zich is het wel mooi om te zien hoe
meneer of mevrouw slak te werk gaat. De slak begint aan de onderkant en eet
zich in de rondte naar boven. Voor mij lijkt het dan net alsof er een volle aardbei
aan de plant hangt, die geoogst kan worden, maar helaas. Volgend jaar ga ik het
toch anders aanpakken in mijn achtertuin. Er komt een houten bak op mijn zitje op de
eerste verdieping van het huis. Op die plaats heb ik altijd voldoende zon en
geen last van slakken. Dit keer ben ik de slakken dan te slim af.
Voor
kinderen is het ook leuk om een eigen (houten) bak met groeten of fruit te
telen. Ze kunnen op die manier getuigen zijn van het groeiproces van de teelt. De
groenten of vruchten oogst je op het moment dat je ze gaat eten, dus de smaak
en de vitaminen blijven bewaard. Bovendien zijn deze producten gezonder, mits er
niet met bestrijdingsmiddelen gewerkt wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten