Het is donker. De vogelgeluiden die Indira hoort kan ze niet
thuisbrengen. Indira is een hooggevoelig
meisje van 9 jaar. Meestal als ze buiten is in haart buurt weet ze feilloos de
verschillende vogelgeluiden te lokaliseren. Dit keer niet. Op zich is dit ook
niet vreemd, want ze loopt in de dierentuin tijdens een lichtjesavond. Haar is
verteld dat er tijdens de avonduren andere geluiden te horen zijn dan overdag.
Ook zijn er dieren die meer activiteiten vertonen in de avond. Samen met haar
familie is ze laat in de middag vertrokken naar de dierentuin. Er is een speciale route uitgezet met lichtjes.
Bovendien kun je vandaag ook een kijkje nemen achter de coulissen;
verschillende stallen zijn opengesteld voor het publiek. In de stallen wordt er
door de medewerkers wat achtergrond informatie gegeven over de dieren die in de
nachtverblijven bivakkeren. Indira is helemaal in haar nopjes, want tijdens de
tour komen ze ook langs het jachtluipaardenverblijf. Jachtluipaarden hebben
haar interesse al vanaf dat ze heel klein was. Ze kan dan ook in detail en zeer
uitgebreid vertellen over jachtluipaarden. Tijdens een van haar treinreizen zag
ze in haar fantasie een jachtluipaard mee rennen met de trein. In werkelijkheid
zou dit ook heel goed kunnen; de jachtluipaard staat bekend als het snelste
landdier ter wereld. Wanneer ze in het dierenverblijf van de jachtluipaarden
aandachtig naar de dierenverzorger luistert, is er eigenlijk nog weinig
informatie die ze niet al weet. Ze weet zelfs een weetje te vertellen dat nieuw
is voor de verzorger. Indira zegt: “Weet je dat de vorm van de ringen en de
hoeveelheid verschilt per jachtluipaard? Je kunt het vergelijken met de
vingerafdruk van een mens.”.
Als
hooggevoelige kinderen geïnteresseerd zijn in een bepaald onderwerp ontgaat hen
geen detail.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten