Ze kijkt me aan met haar grote ronde helblauwe ogen. Haar
naam is Hester. Wanneer Hester je aankijkt is het net alsof ze dwars door je
heen kijkt en dat doet ze dan ook. Kinderen zoals Hester scannen als het ware
de mensen om hen heen. Ze hebben heel veel kennis en het is net alsof ze een
antennetje hebben waarmee ze stemmingen en gedachten van andere mensen kunnen
oppakken. Deze kinderen kunnen soms ook heel bijzondere uitspraken doen, met
name over gedachten of emoties van andere mensen. Mensen schrikken nog wel eens
van deze opmerkingen, vooral als deze opmerkingen raak zijn en nogal dichtbij
komen. De uitspraken die deze kinderen doen zijn ook altijd heel direct en
zonder omwegen; recht voor zijn raap. Terwijl ik met de moeder van Hester sta
te praten zegt Hester ineens: “Jullie zouden wat vaker met elkaar moeten
praten, dan hoeft mama niet meer zo eenzaam te zijn!”. Over recht voor zijn raap gesproken.
Er zijn
hooggevoelige kinderen die dwars door mensen heen kunnen kijken en niet
aarzelen om de waarheid te zeggen aan mensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten