Vragenuurtje

“Zo, even lekker rust, met een krantje erbij.”,  denkt Susanne, terwijl ze gedachteloos in haar koffie roert. Haar zoon is lekker aan het spelen. Bij het omslaan van de eerste pagina van de krant, lijkt het met de rust gedaan: “Waarom moeten we altijd naar school, mam?”, vraagt Tristan. “Oh, nee.”, ergert Susanne zich, “Het vragenuurtje gaat weer beginnen.”. Tristan is een jongen die vol met vragen zit. Hij kan iedereen bestoken met vragen als er onderwerpen zijn die hem interesseren of als hij zich iets afvraagt. “Omdat, je daar dingen leert!”, antwoordt Susanne. “Waarom moet ik dingen leren op school, ik weet al heel veel.”, vervolgt hij onverschrokken. “Ja, lieverd, je weet ook al veel, maar op school leer je nog meer nieuwe dingen.”, oppert ze. “Waarom moeten we geschiedenis leren en waarom moeten we zo veel van die andere onzin leren op school?”, gaat Tristan gewoon door met vragen. “Ja, maar je leert er toch lezen en schrijven.”, antwoordt Susanne nu oprecht verbaasd. “Als je niet kunt lezen en schrijven, kom je niet ver in deze wereld.”. “Oké, dat is dan misschien wel handig, maar die andere dingen vind ik echt flauwekul”, blijft Tristan volhouden. Om er van af te zijn reageert Susanne: “Ik heb het ook niet verzonnen, maar we moeten nou eenmaal naar school in deze maatschappij.”. Na de opmerking van Susanne blijft het stil bij Tristan. Inmiddels is hij al weer in zijn spel verzonken. “Hè, gelukkig, kan ik weer rustig verder met mijn krantje”, denkt Susanne. Veel van haar zoon herkend ze in zichzelf. Vroeger stelde ze zelf ook altijd veel vragen en niet alleen toen, de laatste tijd begint ze zich ook steeds meer dingen af te vragen over haar leven. “Weer genoeg gedacht.” en ze begint weer aan haar krant. Op naar het volgende moment, waarbij Tristan haar weer zal gaan bestoken met vragen. Susanne is benieuwd welke vraag dat zal zijn.

Hooggevoelige kinderen kunnen eindeloos blijven doorgaan met het stellen van ‘waarom vragen’.