Ongewenst bezoek

Het is tijd om naar bed te gaan. Jasper, van acht, heeft zijn pyjama al aan. Nu nog even zijn tandenpoetsen, voor het slapen gaan. Terwijl hij zichzelf al tandenpoetsend in de spiegel aan het bekijken is, moet hij ineens denken aan vorig jaar. De angst die hij vaak voelde in de schemering van de avond. Het begon al bij het beklimmen van de trap om naar zijn kamer te gaan. Op het laatst durfde hij bijna zijn kamer niet meer in. De angst die hij voelde in zijn kamer sloeg hem om het hart. Hartkloppingen en hevig transpireren waren het gevolg. Elke keer wanneer hij, als het donker was, zijn kamer betrad, ontwaarde hij iets. In het begin was het niet meer dan een schim. Later kreeg de gedaante meer vorm. Uiteindelijk kon hij er een mannenfiguur in ontdekken. Deze figuur werd in de loop der tijd steeds duidelijker zichtbaar en kreeg op den duur ook een gezicht: het was een oude man. In het begin probeerde Jasper er geen aandacht aan te besteden, maar toen de man op een gegeven moment zelfs tegen hem begon te praten, kon hij er echt niet meer omheen. In eerste instantie wil hij het verschijnsel voor zichzelf houden en er met niemand over spreken. Het fenomeen dat zichtbaar was geworden kon toch niet echt bestaan? Hij was toch niet gek. Naarmate de situatie voortduurde kwam hij bijna niet meer in slaap, omdat de man steeds maar door bleef praten. Het begon de ouders van Jasper op te vallen dat hij er steeds witter en slechter uit begon te zien in zijn gezicht. Vaak viel hij na school ook spontaan in slaap. Zo moe was hij. Ongerust vroeg zijn moeder hem: “Is er iets met je aan de hand? Ben je ziek? Je ziet de laatste tijd zo wit en valt aan het eind van de middag zo maar in slaap”. Na wat aandringen van de kant van zijn moeder kwam het hoge woord eruit; “Er zit een oude man in mijn kamer, die de hele tijd tegen me blijft praten als ik probeer te slapen en ik vind het eng”, kwam het met veel horten en stoten uit Jaspers mond. “Ik durfde het niet te vertellen, omdat jullie misschien zouden denken dat ik gek ben”. “Ach, lieverd, ik ben blij dat je het me verteld hebt. Ik ga meteen actie ondernemen, ik weet wel iemand die ruimtes kan reinigen en van entiteiten kan ontdoen!”. Met een zucht van verlichting haalt Jasper adem; het hoge woord is er uit. Jasper mag tijdelijk in de kamer van zijn ouders slapen, totdat de mevrouw is geweest, die de ruimte vrij van entiteiten maakt.

Nu dat we een jaar verder zijn is zijn kamer entiteiten vrij. Jasper gaat nu opgelucht naar boven om te slapen, maar zal toch altijd even voor het slapen gaan onder zijn bed kijken of er toch niet toevallig iemand onder verstopt ligt.

Hooggevoelige kinderen kunnen soms geesten of entiteiten ervaren.