Zie jij het niet?

Karren, fietsen, skelters, scheppen, emmers en nog veel meer, zijn enthousiast door de kinderen, uit de schuur tevoorschijn gehaald. De kinderen hebben er zin in. Het plezier is van hun gezichten af te lezen. Het weer helpt daar ook een handje aan mee. Het schoolplein is omgetoverd tot een waar speelparadijs. Mascha laat haar blik over het schoolplein gaan, terwijl ze haar vriendin aan tikt. “Mooie kleuren allemaal, hè?”. “Ja”, beaamd haar vriendin Cindy en vervolgt: “Maar alleen, wat Michelle aan heeft vind ik niet zo mooi”. Verbaast kijkt Mascha haar vriendin aan. “Ik heb het niet over de kleren, die de kinderen aan hebben, ik heb het over de kleurtjes die om de kinderen heen dansen. Paars, geel, roze en blauw. “Kijk, maar!”, reageert Mascha enigszins gepikeerd. “Zie, je dat meisje daar bij die boom? Ik zie allemaal mooie roze kleuren om haar hoofd heen”, gaat Mascha verder. “Je bedoelt dat meisje met dat roze jurkje aan?”, oppert Cindy. “Nee, joh, dat meisje met dat groene jurkje! Ze heeft allemaal roze getinte kleuren om haar hoofd. Dat meisje bedoel ik”, nu toch wel van haar stuk gebracht, reagerend. “Ik zie alleen een meisje met een roze jurk aan en meer niet”, antwoordt Cindy verbolgen. “Gek”, zegt Mascha, “Zie jij die kleuren dan niet, die om het lichaam van mensen heen zitten?”. “Nee, ik zie alleen kleuren van de mensen zelf en de kleren die ze aan hebben”, zegt Cindy perplex. Zoiets heeft ze nog nooit meegemaakt, kleuren zien om mensen. Wat een gekke gewaarwording. Mascha probeert haar vriendin allerlei verschillende oogstanden te laten toepassen, in de hoop dat ze ook kan leren zien wat zij ziet. Wat Mascha ook probeert, het heeft geen zin, Cindy ziet het niet, ook al doet ze nog zo haar best. De twee vriendinnen besluiten om ook eens aan de andere kinderen te vragen of zij kunnen zien wat Mascha ziet. Wat een teleurstelling, de andere kinderen zien het niet. “Laten we het nog één keer proberen, we vragen het aan Marcel. Tot grote opluchting van Mascha, kan Marcel ook zien wat zij ziet. Op deze dag doet Mascha een bijzondere ontdekking: niet iedereen ziet de wereld zo ‘kleurig’ als zij.

Hooggevoelige kinderen kunnen licht en kleuren (aura’s) waarnemen bij andere mensen. Bij veel kinderen verdwijnt deze gave in de loop der tijd, om welke rede dan ook.

Tip: vraag deze kinderen welke kleuren ze zien, zodat ze erkent worden in deze gave.